نقش مؤلفه‌های مختلف در جهت‌گیری فرهنگ سیاسی نخبگان پهلوی دوم

این مقاله به بررسی فرهنگ سیاسی نخبگان ایران در دوره پهلوی دوم و تأثیرپذیری آن از مؤلفه‌های مختلف می‌پردازد. فرضیه اصلی مقاله این است که فرهنگ سیاسی نخبگان ایران به عنوان یکی از دو بعد مهم فرهنگ سیاسی (بعد دیگر آن فرهنگ سیاسی توده‌ای است) دارای ویژگی‌هایی همچون بدبینی سیاسی، بی‌اعتمادی شخصی، احساس عدم امنیت آشکار است. این فرهنگ از دید این پژوهش تحت تأثیر شاخص‌هایی همچون عوامل ادارکی، مدیریتی و اجتماعی است. روش گردآوری این مقاله تاریخی است بدین ترتیب که با ملاحظه ویژگی‌های نخبگان سیاسی و ساختار جامعه عوامل مختلف تأثیرگذار بر جهت‌گیری نخبگان سیاسی استخراج شده است. در عین حال رویکرد فعال گرایانه است و صرفاً به بیان و توصیف فرهنگ سیاسی اکتفا نکرده بلکه نگارندگان به تحلیل این امر پرداخته‌اند. روش جمع‌آوری داده‌ها به شیوه کتابخانه‌ای بوده است.